بیماری صرع در دوران بارداری

بیشتر زنان مبتلا به صرع می‌توانند بارداری بدون حادثه و دردسری داشته باشند و نوزادان کاملا سالمی به دنیا آورند. بارداری با وجود صرع نیازمند آن است که پزشک متخصص زنان و متخصص اعصاب با مشورت یکدیگر، راهکاری صحیح برای کنترل تشنجات فرد باردار ارائه کنند. اگر صرع دارید، قبل از اقدام به بارداری با پزشک خود با مشاور بیمارستان، درباره چگونگی کنترل بیماری با کمترین دوز دارو و به حداقل رساندن احتمال حملات صرع در طول بارداری مشورت کنید. مطالعات نشان می‌دهد زنانی که حملات صرع را به خوبی با حداقل دوز دارو قبل از بارداری کنترل می‌کنند، می‌توانند بارداری بسیار خوب و بی دردسری داشته باشند. بنابراین قبل از بارداری با متخصص اعصاب خود مشورت کنید و خودسرانه و بدون توصیه‌ی پزشک مصرف داروها را قطع نکنید.

تمام داروهای مصرفی برای درمان صرع و کنترل حملات آن، خطر بروز نقص‌های مادرزادی را به همراه دارند. مشکلات احتمالی با توجه به داروهای مصرفی متفاوت اند، اما بیشتر این داروها ناهنجاری‌هایی در چهره ایجاد می‌کنند که مهمترین شان شکاف در لب (لب شکری)، شکاف در سقف دهان و نواقص قلبی مادرزادی و نواقص دستگاه عصبی است. زنانی که داروهای ضد حملات صرع مصرف می‌کنند، لازم است با انجام سونوگرافی‌های منظم و اکوکاردیوگرافی رشد و ظاهر جنین، شرایط قلبی و ناهنجاری‌های احتمالی قلب را مشاهده و بررسی کنند.

زنانی که به اختلالات حمله‌ی صرع دچارند، باید مصرف اسیدفولیک اضافی را از سه ماه قبل از بارداری آغاز کنند، زیرا برخی داروهای ضد صرع می‌تواند روی سطح اسیدفولیک بدن تأثیر بگذارد.
میزان داروهای مصرفی تان را سرخود تغییر ندهید، به خصوص بعد از بارداری قطع مصرف داروها بدون اجازه‌ی پزشک می‌تواند موجب افزایش حملات صرع شود که تأثیر این حملات روی رشد جنین بسیار بدتر و بیشتر از داروهای ضد صرع خواهد بود.

مشکلات تیروئید

مشکلات مربوط به عملکرد تیروئید در زنانی که در سن تولید مثل به سر می‌برند شایع است. زنان زیادی در دوره‌ی بارداری، تیروئید کم کار یا پر کار دارند. گرچه تأیید این شرایط به آزمایش‌های بیشتر نیاز دارد و اغلب کم کاری یا پرکاری تیروئید مشکلات مهمی را در بارداری ایجاد نمی‌کنند.

تیروئید پرکار

دلایل مختلفی برای پرکاری تیروئید وجود دارد؛ اما شایع‌ترین آن‌ها بیماری گریو است که با آنتی بادی مخصوص خود در خون، معروف به ایمونوگلوبین‌های محرک تیروئید مرتبط است. این آنتی بادی‌ها باعث می‌شوند تیروئید، هورمون بیش از حد تولید کند. زنان مبتلا به پرکاری تیروئید، باید در طول بارداری درمان کافی و مناسب داشته باشند تا خطر مشکلاتی چون سقط جنین، زایمان زودرس یا تولید نوزادان کم وزن در آنها کاهش یابد

اگر تیروئید پر کار داشته باشید، احتمالاً پزشک مصرف داروهای مشخصی را برای کاهش میزان ترشح هورمون تیروئید در خون تجویز خواهد کرد، مگر اینکه پرکاری تیروئیدتان خفیف باشد. بعضی از این داروها ممکن است از جفت عبور کند و به جنین برسد، بنابراین پزشک در هر بار سونوگرافی نظارت دقیق و مستقیم تری روی وضعیت جنین خواهد داشت تا بتواند شواهد دال بر احتمال تأثیر دارو بر جنین و کاهش بیش از حد سطح تیروئید جنین را کشف کند. پزشک چگونگی رشد جنین و میزان تپش قلب او را بررسی کرده تا از طبیعی بودن آن مطمئن شود و احتمال بزرگ شدن غیرطبیعی گواتر (تیروئید بزرگ شده) در جنین را نیز چک می‌کند.

همچنین پزشک احتمالاً میزان آنتی بادی‌های محرک تیروئید را در خون چک می‌کند، زیرا این آنتی بادی‌ها ممکن است در موارد نادر از جفت عبور کرده و همچنین موجب تحریک غده تیروئید جنین شود. پزشک پس از زایمان، نوزاد را به لحاظ وجود مشکلات تیروئیدی معاینه خواهد کرد.

تیروئید کم کار

خانم مبتلا به تیروئید کم کار (هیپوتیروئیدی) تا وقتی که بیماری اش به خوبی درمان و کنترل شود، می‌تواند بارداری سالمی داشته باشد و در غیر این صورت، خطر بروز برخی مشکلات در آنها افزایش می‌یابد، مانند تولد نوزاد کم وزن. این مشکل کم کاری تیروئید با هورمون جایگزین تیروکسین درمان می‌شود. اگر تیروئید کم کار داشته باشید، ممکن است پزشک سطح هورمون شما را هر چند وقت یک بار بررسی کند تا ببیند به تغییر میزان نیاز دارد یا خیر