مسمومیت های دوران بارداری

این بیماری همچنین به توکسمی یا فشار خون بالای بارداری (PIH) معروف است که نتیجه‌ی همزمان افزایش فشار خون با افزایش و سرازیری پروتئین در ادرار یا همراه با تجمع مایعات در بدن و گاه حبس ادرار است. از هر 12 بارداری یک مورد دچار مسمومیت بارداری به خصوص در بارداری اول شان می‌ش وند. این بیماری معمولاً در اواخر بارداری یعنی در اواخر سه ماهه‌ی دوم یا اوایل سه ماهه‌ی سوم اتفاق می‌افتد و پس از زایمان از بین می‌رود.

پزشکان معیارهای مختلفی برای تشخیص مسمومیت بارداری دارند. معمولاً فشار خونی که بالای 90 / 140 باشد، در صورتی که قبل از بارداری سابقه‌ی مشکلات فشار خونی نداشته باشید، بالا درنظر گرفته می‌شود.

در قسمت زیر فهرستی از علائم و نشانه‌های مسمومیت بارداری تهیه شده است:

ناهنجاری‌هایی در آزمایش خون (برای مثال کاهش میزان پلاکت که در لخته شدن خون مهم است) و افزایش ترشحات صفرا و دیگر ترشحات در آزمایش‌های کبد؛
تاری دید با دیدن نقطه‌هایی در مقابل چشمان خود؛
حالت تهوع، استفراغ و درد در ناحیه‌ی فوقانی وسط شکم؛
حمله‌ی قلبی ناگهانی یا حمله‌ی صرع؛
درد در قسمت بالای سمت راست شکم، نزدیکی کبد؛
سردرد شدیدی که حتی با مصرف مسکن هم از بین نرود؛
ورم ناگهانی دستها، صورت یا پاها؛
افزایش وزن ناگهانی.

بسیاری از علائم این بیماری می‌توانند در طول بارداری بدون اینکه صدمه‌ای به شما وارد کنند اتفاق بیفتند؛ مگر اینکه این علائم با فشار خون بالا یا تجمع پروتئین در ادرار همراه شوند. اگر یک روز سردرد شدیدی داشتید و لکه‌هایی را در مقابل چشمان تان می‌دیدید، به یکباره از جا نپرید و فکر نکنید که دچار مسمومیت بارداری شده اید؛ باید مدتی صبر کنید اگر این علائم همچنان ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.

علت دقیق بروز مسمومیت بارداری

علت دقیق بروز مسمومیت بارداری مشخص نیست؛ اما پزشکان می‌دانند که برخی زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند. عوامل زیر خطر ابتلا به این بیماری را بالا می‌برد:

وجود فشار خون بالای مزمن؛
بارداری اول
سابقه‌ی مسمومیت بارداری در بارداری قبلی؛
دیابت طولانی مدت؛
مادران باردار بالای 40 سال؛ و چاقی مفرط؛
برخی مشکلات پزشکی چون بیماری‌های جدی کلیه و کبد، لوپوس (بیماری پوستی) یا دیگر بیماری‌های قلبی عروقی؛
سه یا چندقلویی (بارداری دوقلویی کمتر در معرض خطر این بیماری است).

به رغم تحقیقات پزشکی گسترده در زمینه‌ی مسمومیت بارداری، هنوز هیچ کس راه جلوگیری از ابتلای به آن را نمی‌داند. تنها درمان واقعی مسمومیت بارداری، زایمان و به دنیا آوردن نوزاد است. البته زمان زایمان به میزان سختی شرایط و ماه و مدت بارداری شما بستگی دارد. اگر به زمان مقرر زایمان تان نزدیک باشید، بهترین راه حل، زایمان القایی خواهد بود؛ اما اگر فقط 28 هفته از بارداری تان گذشته است، پزشک ممکن است دستور استراحت مطلق در خانه یا بیمارستان و مراقبت شدید را بدهد. پزشک با توجه به شدت بیماری و شرایط و میزان خطری که سلامت مادر را تهدید می‌کند، خطر زایمان زودرس نوزاد را بررسی می‌کند و بعد در مورد انجام زایمان پیش از موعد با انجام ندادن آن تصمیم می‌گیرد.

شناخت شرایط جفت

از مشکلات متفاوتی که در اواخر بارداری در ارتباط با جفت اتفاق می‌افتد یکی جفت سر راهی (قرارگیری جفت در وضعیت نامناسب) و دیگری پارگی جفت است.توضیح خواهیم داد.

جفت سر راهی

این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که جفت، دهانه رحم را به صورت کامل یا تقریبی بپوشاند (همان طور که در شکل 1-15 نشان داده شده است). پزشکان معمولاً در طول انجام سونوگرافی معمولی، می‌توانند جفت سر راهی را تشخیص دهند، اما گاهی خانم‌ها زمانی متوجه بروز این مشکل می‌شوند که در اواخر سه ماهه‌ی دوم یا سوم بارداری خود دچار خونریزی شوند.

جفت سر راهی.

در اوایل بارداری قرار گرفتن جفت، سر راه دهانه‌ی رحم یا در نزدیکی آن، کاملا طبیعی و رایج است و این پدیده در یکی از هر 5 بارداری اتفاق می‌افتد. در 95 درصد زنان، جفت با بزرگ شدن رحم و رشد نوزاد بالا می‌آید، به همین جهت دلیلی برای نگرانی وجود ندارد زیرا جفت، دهانه‌ی رحم را نمی‌پوشاند. اگر جفت سر راهی در سونوگرافی معمولی تشخیص داده شود، پزشکتان انجام سونوگرافی‌های مرتبی را برای بررسی پیشرفت و وضعیت جفت در طول بارداری توصیه می‌کند. حتی اگر این وضعیت تا اواخر سه ماهه‌ی دوم و اوایل سه ماهه‌ی سوم ادامه پیدا کند، خطری وجود ندارد. بسیاری از خانم‌هایی که جفت سرراهی دارند، هرگز خون ریزی نمی‌کنند؛ اما خونریزی شدید مسئله‌ای نگران کننده است. اگر خون ریزی خیلی شدید باشد، نوزاد باید فوراً خارج شود. گاهی اوقات خون ریزی منجر به زایمان زودرس می‌شود. به همین دلیل پزشک برای توقف انقباضات تلاش بسیاری می‌کند، چرا که اغلب، توقف انقباضات موجب توقف خون ریزی خواهد شد.

اگر در سه ماهه‌ی سوم بارداری هستید و جفت سر راهی دارید، پزشک ممکن است از شما بخواهد سونوگرافی‌های منظمی انجام دهید تا ببیند که آیا جفت از سر راه دهانه‌ی رحم کنار می‌رود یا خیر. ممکن است به شما بگوید که به منظور کاهش خطر خون ریزی از انجام نزدیکی یا معاینه‌ی داخلی جلوگیری کنید. اگر جفت سر راهی همچنان تا هفته‌ی 36 در سر راه دهانه‌ی رحم باقی بماند، پزشک انجام سزارین را توصیه می‌کند، چرا که نوزاد با وجود جفت در سر راه دهانه‌ی رحم نمی‌تواند طبیعی به دنیا بیاید.